makuletkura.pl

Makulektura nr 1

Dziwne dzieje dziwnej kolekcji. Rzecz o budowaniu na zgliszczach.

Część 6. Czy profesor Zin wiedział o istnieniu żarłocznych skoczogonków?

Zbigniew Rewski.  Zagadnienia sztuki w działalności Hugona Kołłątaja.

Od jakiegoś czasu każdy rozpoczynający się dzień jest pod pewnymi względami dla mnie niezwykły. Wczorajszy zaczął się od telefonu. Dzwoniła do mnie pani z jednego z szacownych warszawskich antykwariatów i w dużym zmieszaniu tłumaczyła, że książka profesora Rewskiego, którą zamówiłem, znikła. Pani zapewniła mnie, że to się u nich nie zdarza i że podejrzewa, że ktoś ją skradł. Ja grzecznie jej podziękowałem i powiedziałem, że takie rzeczy się zdarzają, bo miałem podobną przygodę przy zakupie wspomnień Wincentego Jastrzębskiego.

Potem działo się jeszcze więcej, ale nie mam czasu na opowiadanie tu swych zupełnie nieprawdopodobnych przygód. Dość powiedzieć, że pojawiła się nadzieja, że być może ktoś zechce zasilić grono Nawigatorów i obdarzyć nas kolejną niezwykłą opowieścią.

Ponadto posłuchałem rady Coryllusa i postanowiłem jak najszybciej znaleźć osobistego sekretarza. Ostatnio życie, albo coś stojące nieco ponad nim, podsuwa mi gotowe i najprostsze rozwiązania.
Od wczoraj mam 13-letnią Panią Sekretarz. Zdobyła to stanowisko szturmem odnajdując film o georadarowych łowcach skarbów i wiele innych cennych sieciowych znalezisk. Naprawdę ma zadatki na rasowego tropiciela (aż mi trochę żal, że ten nick jest tu już od dawna „zaklepany” ale może znajdziemy coś adekwatnego dla Pani Sekretarz).

A oto pierwsza z pereł wyszukana przez asystentkę zarządu przedsiębiorstwa Makulektura:

https://vod.tvp.pl/video/bylo-nie-minelo,szlakiem-hugo-kollataja,471818

Nie wiem, czy dacie radę obejrzeć to w całości, bo mnie momentami trochę wykręcało, ale zdzierżyłem. I bardzo dobrze. 4 minuta filmu:

„ Profesor Zin, który mnie tutaj przyprowadził po raz pierwszy, powiedział:
- Nie ruszajcie tego, ta krypta gwarantuje, a właściwie ta płyta gwarantuje sprawność statyki budowli”.

I to już właściwie wszystko. Mamy klechdy ludowe o tajemniczej wycieczce Kołłątaja do krypt i mamy profesorskie słowo dane dziesiątki lat temu, by płyty i krypty nie ruszać, bo gwarantuje Sprawność Statyki Budowli.

Kołłątaj mógł ją teoretycznie unieść i nic się nie zawaliło, ale od tej pory podnieść wieka nie można, bo zawali się wszystko.

Ja jako kompletny laik muszę zadać bardzo głupie pytanie. Wydaje mi się, że polska nauka posunęła się od czasu słów Pana Profesora bardzo do przodu i stwierdziła istnienie żarłocznych skoczogonków wcinających nasze narodowe skarby. Może warto byłoby przyśpieszyć działania, żeby coś, co może okazać się  bezcenne dla historyków ocalić od zeżarcia przez te bestie.

Zadaję sobie także pytanie, co zrobiłby profesor Zin posiadając wiedzę o tych nienasyconych stworzeniach, czy wolałby podjąć próbę ratowania tego, co być może znajduje się w krypcie, czy wybrałby Sprawność Statyki Budowli.

Ja rozumiem, że to ogromny dylemat dla każdego historyka i że dumania nad tą kwestią mogą zająć pół wieku i więcej, ale może jest tu jakiś naukowiec, który ma trochę szybciej działający procesor mózgowego ośrodka decyzyjnego i wyjaśniłby jaką decyzję podjąłby tu i w tej chwili i krótko to uzasadnił.

Piszę tu o tych długich „dumaniach” , bo próbuję zainteresować pracą profesora Rewskiego, ludzi, którzy powinni się tym niezwykłym dziełem poważnie zająć. Rozmawiałem wczoraj z prezesem pewnej szacownej instytucji. Zadawałem mu telefonicznie całkiem ciekawe pytania. Nie uzyskałem na nie odpowiedzi, ale ten fakt wcale nie sprawił, że pan Prezes - autentyczny pasjonat historii i sztuk pięknych, chciałby się szybko ze mną spotkać. Wyznaczył mi termin spotkania na koniec czerwca.
 
Będę cierpliwie czekał.

Ale są i dobre wieści. Otóż jest w Krakowie osoba, która demonstracyjnie nie składa kwiatów pod pomnikiem Hugona Kołłątaja, czym niemiłosiernie dotyka wielu pięknoduchów.

 http://www.pch24.pl/dobra-zmiana-w-malopolsce--wojewoda-nie-zlozy-kwiatow-pod-pomnikiem-hugona-kollataja,42895,i.html

Panie Wojewodo. Tak trzymać!
Obiecuję, że nie spocznę, póki wszystkie kierowane pod pana adresem pretensje, za ten brak ukwiecania Hugona K. nie ucichną jak makiem zasiał.
Jestem człowiekiem z ambicjami i postaram się to uczynić do kolejnej 3-majowej rocznicy.

Kończę, a czytelników tego bloga pokornie proszę o parę słów pochwały dla mojej Pani Sekretarz.

Dzień Dziecka wszak mamy dzisiaj...

	betacool
	1 czerwca 2017 11:56