Nie namawiam. Chociaż jakbyś kupił jeden tom , a ja na rowerze goniłbym cię próbując wcisnąć drugi, to na 10 km od kopa pobiłbyś życiówkę.

Okazało sie, że chyba wszyscy z nich mają po trzy tomy "Dagome Iudex" w tak zwanym małym palcu i apelowali, żebym im wybrakowanego dwutomowego kitu nie żenił.

Ale co po niektórzy do drugiego tomu nie dobrnęli... Kulturalna miałkość słów nabrała kolorów dopiero przy twojej Grze o srom - genialne :))) 

Niestety nie mogę wziąć udziału w zawodach, bo jeszcze nie czas by na do palenia w piecu używać książek, a SN wszystkie tomy posiadam i nikomu nie oddam, nadprogramowe egzemplarze zaś idą zawsze na prezenty :)

Zgadza się :)))

.

Z większą wiarą spoglądam w tamtą stronę. Nienacki jeździł Samochodzikamii po tobie i po mnie jak czołg. Dało się z tego wyjść cało.

Pantera napisała, że "Dagome"może to być powieść z kluczem obyczajowym i aluzjami do upodobań ludzi władzy i kultury. Mi szczerze mówiąc klucz zaproponowany własnie przez Kustosza nieco bardziej pasuje. Takie baju baju i nagle lądujemy w raju (zaznaczonym przeze mnie na żółto).

Onie doskonale wiedzą, że ze starganu leci starą rybą, ale te samochodziki były takie fajne... 

"Jest w tej książce coś z atmosfery mitycznych światów Tolkiena ale bez infantylnej dosłowności właściwej tamtej prozie. Olbrzymi, karły, wróżowie, żercy, duchy, magia, czary to postacie i rekwizyty utrwalone w legendach. Opisy zjawisk i czynów dokonane językiem baśni i przypowieści ludowych odzwierciedlają stan umysłu ówczesnych ludzi. Dla nich magią są wszystkie nieznane, niewytłumaczalne, budzące strach zjawiska, czarami niezwykłe umiejętności, choćby naturalna medycyna. W opowiadaną historię autor świadomie wplata fragmenty legend pokazując w jaki sposób powstają mity takie jak choćby ten o smokach pożerających dziewice czy myszach zjadających Popiela. To co zwykliśmy uważać za bajki jest zapisem przed historycznej rzeczywistości dokonanym przedhistorycznym językiem, przefiltrowane przez jedenaście wieków historii. 

W tej właśnie konwencji Zbigniew Nienacki snuje swoją autorską wizję początków kształtowania państwa Piastów. Postać Dago symbolizuje i uosabia istotę władzy sprawowanej w każdym czasie i w każdym systemie politycznym, choć szczególnie wyraźne są analogie do systemów totalitarnych. Władza Dago jest władzą ludu i w imieniu ludu. Ekspansja władzy Piastuna, tak samo jak ekspansja komunizmu, niesie na sztandarach hasła wolności i tworzy nową klasę panującą. W państwie Piastuna nie ma miejsca dla wrogów ludu, działają sądy ludowe i NKWD. Pełnymi garściami czerpie autor z nauk „Księcia” Machiavellego i „Sztuki wojny” Sun Tzu, przenosząc je do „Księgi Grzmotów i Błyskawic” stanowiącej biblię sprawowania władzy Dago Piastuna. 

Dago jest jednostką wybitną. To nie miernota pokroju Nikodema Dyzmy, która nadzwyczajnym zbiegiem okoliczności dostała się na szczyty władzy. Intelektualnie i fizycznie przewyższa współczesnych mu ludzi...".

https://znienacka.com.pl/index.php/forum/ksiazki-dla-doroslych/dagome-iudex/

Taka zabawa małych chłopców na wyspie z "Władcy much" Goldinga.

Właśnie podkopujesz fundamenty czyjegoś etosu frajdy.