Dziadziuś też miał ogród z warzywami i kwiatami na sprzedaż, ale po prostu - przychodzili do ogrodu kupić prosto z grządki. A czereśnie 'przed chwilą' zerwane.

Bukiety też z kwiatków ciętych na bieżąco.

Nie jakieś badylarstw; zwykły ogród emeryta:)

.

Dodam, że tu wysiewałem u siebie w ogrodzie koktajlówki, marki bodaj ,gronowe kiście' po 10-50 owocników na jednej szypułce. Zbiór do 25-60kg z krzaka, pomimo dwucentymetrowych pomirorątek, nie takich, jak półtorakilowa malinówa-maksior, jakie Babcia hodowała, sobie znanym sposobem nawożąc.

Tamtych rosło średnio dziesięć, co dawało plon, wynoszący regularnie 8-9kg z krzaka. 

Folię znam, ale lepiej znam Dakron, który kupowaliśmy na budowę... nie szklarni, lecz skrzydła latającego Rogallo. Materiał tu też był tak zły, że nie zdecydowałem się na kontynuację budowy, a koledzy zrezygnowali z dokończenia zaprojektowanego już skrętniaka. Pojechałem na górę Żar w dzień lotny, kiedy swoje "na zachodnim dakronie" zbudowane skrzydła oblatywała brodata studenteria z PW, chyba z MEiL-u. Żyły wstrętne, nie zezwolili mi nawet na maleńki szusik z Żaru. Może dlatego, że mialem wtedy 13, a oni, starowite dziadygi, wyobraź sobie, przeminęli już matuzalemowe 26 i stali, jak każdy w wieku lat 26+ oglądany oczami 13-latka, gdzieś tuż nad grobem. Klasyczny kompetencyjny spór o zezwolenie, rozpętany przez ciasnoogonowych biuralistów, nawet na wycieczce w Beskid prezentujących wielkie nic, poza bladą cerą i tymi ich "tylko dla studentów naszej politechniki, którzy siedem lat wdychają klej". Nie — dziękuję.

Potwierdzam folię.

Folia była droga i rozpadająca się, choć zachodnią trzymał ktoś na swoim sprzęcie latającym (!) 20lat lub dłużej.

Skąd samokruszenie się folii szklarniowej, bodajże z PE, ale tego już dziś nie pamiętam? Domieszano fabrycznie postarzacza przed wylaniem folii i walcowaniem jej. Ów postarzacz nie był napylony. Tyle stwierdziliśmy podczas eksperymentów. Postarzacz był wbudowany w matrix - strukturę folii. Na mikroskop do obserwacji chyba pod światłem UV, bo kolory przy mikroskopowaniu folii były odmienne, na to — o, na to było stać Ludową. Gdzie? Och, w zwykłym uczelnianym, studenckim laborku. Ćwierć miliona ton porządnej folii, zapewniającej produkcję żywności? Na to Ludowej, ale to absolutystycznie, stać nie było. I już.

Niedzielny wpis handlowy Betacoola :) Niedługo będę nadganiać starsze wpisy, z którymi z braku czasu nie mogłam się zapoznać.

Pana notka jak zwykle wywołuje uśmiech i zadumę. Swoją drogą to jedno z najbardziej owocujących zadań jakie dostawałam od rodziców w czasach szkolnych – praca w wakacje. Niepowtarzalna lekcja szacunku do ludzi, czasu i pieniądza. Życia. Handel wdzięczny temat, a notka przypomniała również różne surrealne przygody pekaesowe, więc nie może być inaczej jak kilka takiż samych „przemyśleń” nawiązujących do robotniczego filmu drogi do Częstochowy ;) Nie mogłam się powstrzymać, by nie zachęcić do tego zapomnianego środka transportu: Bądź przewidujący jak mistrz gry w „czerwone i zielone”, bądź mądry, podróżuj PeKaeSem;)

I coś w duchu patriotyzmu ekonomicznego: Podróże uczą, że pomidor pomidorowi nie równy, ale polski zawsze lepszy;)

Ale najbardziej przemawia do mnie: Nic tak nie przekonuje do większego zakupu, jak kilka gram dobrej woli i podarowanej radości.

Tylko szkoda, że prawdziwych pomidorów już prawie nie ma. Za to folia jest w obfitości....Na szczęście rozpoczął się sezon kapusty kiszonej, i choć nie pachnie jak dojrzałe pomidory, ani krwawej Mary też się z niej nie zrobi, zdrowa jest ;) Na lokalnym bazarku jest Pani z taką kapustą, że kolejka jak w NRD-owskim sklepie, pół dzielnicy się po nią zjeżdża. Niestety nie stosuje zasady wyraźnego przytupu, bo chińska waga już nie tupie.... 

Mój dziadek wyhodował dwumetrowe krzaki pomidorów. Zbierać trzeba było z drabiny. Co to za odmiana? Pewne na 100%, jest gdzieś gazeta lokalna ze zdjęciem dziadka przy tych mutantach.  Ponoć ciotka przysłała mu z USA nasiona.

Tyle się ostatnio z Katalonią dzieje, że czasu rzeczywiście może nie starczać...

Ja nie mam zdjęcia z dziadkiem i jego wózkiem, ani z pomidorami.

Ale od dziś jest chociaż to wspomnie. 

to chyba jakieś kwiaty, albo kilo innego asertymentu w podziękowaniu się należy ;)) 

Z powodu mojego ostatniego niezamierzonego sukcesu hodowlanego muszę na dziś przerwać  komentowanie. Wyhodowałem jęczmień w oku. Ktoś zna dobry sposób na to dziadostwo?

Pocieranie złotą obrączką albo pierścionkiem. Lepsza obrączka, bo szersza. Tak to pamiętam z dawnych czasów. wtedy działało.

ponoć kurkuma w wodzie lub w wersji % ;)

niektórzy nawet zakraplają to do oka (wodny roztwór jak sądzę ;) nie testowałam, bo nigdy takie diabelstwo nie dopadło

znajoma chemica zawsze podważała to złotko, a ja prędzej srebrem koloidalnym bym pocierała ;)

Kurkuma mocno drażni, lepiej nie dawać  do oka. To gronkowiec, więc albo po receptę na masć z antybiotykiem, albo czekać aż samo przejdzie plus domowe metody typu obrączka.

W sumie lepiej do okulisty. Za opłatą niestety, bo inaczej trzaby do rodzinnego po kwit, i tak dalej.. Jak to świństwo się przerzuci na rogówkę czy tęczówkę, to dopiero będzie problem. Mi samo przeszło od obrączki, ale po co ryzykować.

Racja, a oczy ostatnio to u mnie lekko nie mają ...

Absolutnie działało!

Gdy na Mazurach dakrony zaczęły pomału zastępować płótna żaglowe /wielokrotnie łatane/, to czuliśmy się jak w raju. 

Hoduję koktailowe pomidorki w moim maleńkim ogródku w donicach, gdyż nie mam miejsca w ziemi. Robię tak: do donicy ziemia, potem guano /jest w sklepach ogrodniczych, w paczkach, okropnie capi rybami, naturalnie :)/, potem znowu ziemia i w to flance pomidorków, takie już ok. 30-to centymetrowe. W tym roku trafiłam na niesamowita odmianę: plenna jak nie wiem co! Tylko co kilka dni podwiązywałam coraz wyżej i wyżej, tak rosła. Zrobiłam nasiona na przyszły sezon, gdyż to jakieś wyjątkowe pomidorki są. No ale to guano też się liczy i nie dziwię się, że o to toczyły się wojny - jest cenniejsze niż złoto. Pomidorki są pyszne i nie mają śladu smaku tych specyfików ptasio- rybich :)

Złoto najlepiej działa na jęczmień kiedy zastosuje się je na samym początku, kiedy dopiero zaczyna boleć. Wówczas choroba się cofa. Jak już jest, to nie przeziębić, żeby się nie zrobiła gradówka.

Pierwszy raz z braku obrączki czy pierścionka, pocieralam pozłacanym ruskim zegarkiem. Pomogło. Zawsze działa. Ale to rada na przyszłość, teraz trzeba oko wyleczyć.

Tak, tak, Rozalko, masz rację - złoto działa na początku, o czym zapomniałam /po kilkudziesięciu latach, miałam bowiem tylko do czynienia z owsem dla koni :)/.

Morał z tego taki, że zachowanie (ciężkim bojem chłopów polskich) w PRL rolnictwa indywidualnego i w jego cieniu - ogrodnictwa i sadownictwa na małych działach pozwoliło na relatywnie najlepsze w całym "bloku komunistycznym" - wyżywienie społeczeństwa i najbardziej wzbogaconą w owoce i warzywa - dietę polskich dzieci.
Nawet w lepiej przemysłowo stojących krajach jak Czechosłowacja czy NRD - nigdy nie było na rynku "ot, tak" - pomidorów, ogórków, jabłek, gruszek, czereśni, truskawek czy malin a nawet róż. To były skutki kolektywizacji.

Drugi morał jest taki, że Polacy nie WSTYDZILI SIĘ ciężkiej brudnej pracy "w ziemi" i małego handlu, tylko rozsądnie liczyli dodatkowe zyski do marnych państwowych wynagrodzeń.  W tym czasie nomenklatura komunistyczna rozbijała się wołgami i zaliczała przydziały mięcha "za żółtymi firankami".

Ciekawe, że nawet w roku 2005 na bazarach przy czeskiej granicy w soboty widać było pod koniec lata sporo samochodów z Czech - i Czechów ładujących worki z papryką polską do bagażników i co tam im jeszcze było trzeba.

Największą nieoczekiwaną atrakcją dla zagranicznych turystów z bogatych krajów są pięknie poukładane pojemniczki z pięknymi malinami - za śmieszne ceny. W filmach na youtubie - malina pokazywana jest obok ciastek w cukierniach i lodów - jako coś ekstra.

PS. Mój Dziadek kolejarz miał kilkadziesiąt drzew wiśniowych na działce kolejowej i sprzedawał te  wiśnie na tzw. skup.  Po kilkadziesiąt łubianek na dzień. Więc coś wiem o tzw. transporcie alternatywnym :))) A krzaki róż bukietowych schodziły mu w jeden poranek na bazarkach Śląska i Trójmiasta:))) A wnuki oczywiście - łaziły po drzwach i zrywały te wiśnie. Czereśnie były dla siebie. Łza się w oku kręci.

Po pierwsze: krąży wirus po Europie..., mam w pracy dwóch takich, że okulistka przyjęła ich bez kolejki, "żeby jej w poczekalni ludzi nie zarażali". Dała im jakiś antybiotyk i pomogło.

Po drugie: piękne wspomnienia. Mam podobne, tyle że ja te pomidory targałem z targu do domu babci w powiatowym miasteczku, do którego też przyjeżdżałem na wakacje.

Ech, łezka...

Pozdrawiam.

Oj tak, ziemia jest za pazurami i wcale nie chce zza nich wyjść...

ja to zacząłem trochę później, to już był początek lat osiemdziesiątych, niedawno właściwie:)

no i od razu na nieco większą skalę, zieleniak na Okęciu a później targowiska- Wolumen, Hala Banacha, no i wszystko co rokowało:)

wszystko- cebula, pomidory, ogórki, koperek, papryka, kapusta wczesna...

pamiętam starszą panią gdy ją pytałem o kapustę- tę czy tę?

a ona mi mówi- gdzie się pan nauczył że nie tą albo tamtą?

to było przed Halą Koszykową, było tam wtedy targowisko a ja już miałem Tarpana:)

Ja w dodatku na kredyt...

Ziemia nam wszystkim zza pazurów wychodzi...

To jest najlepsza puenta notki o pomidorach…

wszyscy ją mamy nawet jeśli tylko za pazurami

mam nadzieję, że oko lepiej

Zażarta walka...

Tfu... 3 ary = 300 m2 ...działka pracownicza.

Kaczergą babcia nazywała metalowy przyrząd zakończony haczykiem służący do grzebania w piecu, żeby pobudzić do lepszego palenia, albo do wyciągania z wygasłego już paleniska nie spalonych resztek węgla i koksu.

Kubizdel to łobuz,  chuncwot. W takim kontekście używała tego słowa.