na medalionie jest głowa błazna, 

Mi się wydaje, że sowa.

Ja się trochę pobawilem ostrością i filtrami i mi wychodzi Madonna z Dzieciątkiem.

Tu piszą, że ramę zaprojektował sam Matejko: https://www.gosc.pl/doc/1068717.Hold-pruski-znow-w-Sukiennicach

Co do medalionu, to mimo umieszczenia w domenie publicznej 130 tys. obiektów z MN w Krakowie, dla Hołdu Pruskiego brakło miejsca. Tzn. "obiekt oczekuje na digitaklizację": https://zbiory.mnk.pl/pl/wyniki-wyszukiwania/katalog/285805

Kto wie ... Psy pana...

No, ale Berecci był przecież kamieniarzem, więc ręce musiał mieć silne. Może i reumatuyzmem potem wykrzywione, bo klimat u nas kapryśny, a robotę trzeba wykonać.

Nie. Świadczy to o tym, że jest ważną częścią obrazu. Czyli jest niezbędna do odczytania przesłania w nim zawartego.

Patrze na tego "smoka" w herbie z bialym orlem. Ktos sie musial natrudzic, zeby w glowe smoka wmontowac ptasi dziob, wezowy jezyk i uszy osla. Na moje oko to gryf, a nie smok. Ma tulow lwa, skrzydla i cztery lapy ptasio-drapiezne, w znaczeniu - orle.

Gryf to popularny motyw w wielu roznych miejscach w Europie, w tym rowniez zdobi bazylike sw. Marka w Wenecji.

Mnie sie kojarzy z mitologicznym, ulubionym zwierzeciem bogini Nemezis. Jego pojawienie sie zwiastowalo przyjscie "Rozdajacej-tego-co-nalezne". Glownie mieczem.

Pamiętacie, że była taka pani w Krakowie, która napisała coś o tym, że Matejko zostawiał na swoich obrazach szyfrowane przekazy? Dorobiono jej jakąś gębę i zniknięto. Nie pamiętam nawet jak się nazywała. 

Pamiętam. Pisałeś o niej. Chodziło chyba o dwa obrazy. Jeden z Joannã d,arc jest w Sukiennicach mam zdjęcia ale nie ogarniam czasu.

Widziałem go trzy dni temu w Sukiennicach. Już wiemy jak ważne są ramy...

Nazywała się Barbara Walczak.

Nie zapomnij  o Floriańskiej. Muzeum mistrza Jana. Taki ramowy plan działań.

https://www.google.de/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://media.mnk.pl/images/upload/o-muzeum/wydawnictwa/rozprawy/tom%2520I/Ho%25C5%2582d%2520pruski%2520w%2520Zamo%25C5%259Bciu%2520-%2520wojenne%2520dzieje%2520obrazu.%2520Ze%2520wspomnie%25C5%2584%2520Eugeniusza%2520Tora.%2520Opracowa%25C5%2582%2520do%2520druku%2520Zdzis%25C5%2582aw%2520%25C5%25BBygulski%2520jr.pdf&ved=2ahUKEwi_5cGp6pHlAhWEb1AKHUG1CHEQFjACegQIAxAB&usg=AOvVaw2Gaa0_3QHf0fzhuLIR4lSS

Wspomnienia Eugeniusza Tora , na stronie 138 jest informacja, w roku 1945 obraz ponownie oprawiono w odnowione ramy " projektowane w swoim czasie przez samego artystę "

Bardzo ciekawa historia z ukryciem obrazu w Zamościu.

Oczywiscie, ze w Rogalinie. Ze dwie godziny spedzilem przed obrazem. Jest tez ciekawa ksiazka poswiecona historii obrazu.

W Sukienniach jest jeszcze Wernyhora.

Nikt nie powiedział, że i nam z tego ciasta nie wyjdzie zakalec.

dziękuję, codziennie człek biega po mieście i ma zakodowane, że już to przeciez widziałem, ale refleksja: 40/20/10 lat temu

Teoria jego różnego postrzegania chyba da się jakoś połączyć. Błazen, sowa, psy pana, Madonna z Dzieciątkiem, szukanie resztek berła Zygmunta...

Może spróbuję.

Nie napisała, co biorąc pod uwagę dawane wywiady w prasie i 7 lat "pisania" to jest co najmniej dziwne

Jedyne co się ukazało zamiast Kodu Jana Matejki to...

Szyfr Jana Matejki autorstwa informatyka i animatora kultury Dariusza Rekosza

ale to dzieło nie dotyczy raczej zagadek, o czm mówi jedna z opini z lubimyczytać:

Oto dowód na na to, że człowiek wcale nie uczy się na błędach.
Po przeczytaniu tragicznej parodii Dana Browna – „Kodu Stravinci”, zabrałam się również za „Szyfr Jana Matejki”. Dlaczego to sobie robię?

Na samym początku poznajemy Krystynę Sprawę – dzielnego nocnego stróża Muzeum Zamkowego w Będzinie. Szybko jednak musimy się z nią rozstać, bowiem z uporem i wdziękiem wojownika ninja walczy z napastnikiem – krępym, niskim Azjatą – na śmierć i życie. Krystyna aka Krycha-hao-szy-szan przegrywa pojedynek – ale to dla niej dobra wiadomość – nie będzie musiała brać udziału w poczynaniach nie do końca inteligentnych bohaterów, ani śledzić żenującej fabuły. Wraz z rozwojem akcji odkrywamy coraz to nowsze i nieznane „fakty” z historii polski i śledzimy poczynania nieustraszonych lecz głupich jak but policjantów inspektorem Józefem Świentym na czele. Tak, w tej książce z policjantów robi się półgłówków ledwie władających językiem polskim. Zasztyletowanie Wieśka Rejtana dwoma srebrnymi wibratorami przelało czarę goryczy i tak oto książka ta wzniosła się na wyżyny idiotyzmu. Oczy bolą podczas czytania – prostacki język, rubaszne i nie śmieszne żarty, słowem – nieudana parodia parodii. Żal tuszu.

;-)))

Tym bardziej, że zawód wykonywany nie musi być zawodem wyuczonym. 

A jeśli chodzi o ramę, to właśnie mi się przypomniało, że pewna złota rama z obrazu Matejki odegrała znaczącą rolę w znanej "lipie Estreichera", czyli lipnej historii niejakiego Hiacynta Ksawerego Kuczaby: "Znaleziono go przyciśniętego szczątkami wielkiej złotej ramy, którą ściskał tak kurczowo, że niełatwo było oderwać od niej spalone ręce nieszczęsnego nieboszczyka... Okazało się, że była to rama obrazu Jana Matejki, przedstawiającego historię grzymkowickiej fundacji. Tego Matejki, o którym z niezmierną pogardą zawsze wypowiadał się Hiacynt Ksawery Kuczaba, a jego obrazy chciał oddawać na szmaty..."

Może to nie jest przypadek? 

Właśnie żona dokonała korekty tekstu, roiło się od usterek. Dziękuję, choć trudno mi obiecać poprawę. 

Panu Stanisławowi dziękuję, za uwagę (-i ?). Coryllusowi też.

Rację miał Coryllus w 2018 ,przypomniałam tylko nazwisko tej pani,bo było wielkie halo..w prasie...

Kod Jana Matejki albo kim są masoni

Właściwie śladu nie ma po pani Basi...pewnie lepi pierożki..lub pracuje nad metodą... mieszkam w tak czarownym mieście Kraka,że grzechem byłoby nie rzucić okiem na to i owo...jedynym śladem  pani Basi jest wykład o "odkryciach" kodu J.Matejki..

https://argo.neon24.pl/post/82379,tajemnice-zaszyfrowane-w-obrazach-matejki

Dokładnie....opinia internautki,tutaj zacytowana...wieje grozą.... wielkopomnego odkrycia..

I jeszcze jeden zestaw:


I odbicie:

Obraz z Rogalina posiada większe rozmiary niz "Bitwa Grunwaldzka" i jest największym płótnem J. Matejki

Tak, tam jest obraz dużo mniejszy.

W tym linku jest pole " klucz":

Zaczyna się  tak:

W sali nazwanej „Wokół akademii” prezentowane są obrazy i rzeźby powstałe w kręgu sztuki nauczanej na akademiach sztuk pięknych i pokazywanej na oficjalnych wystawach; sztuki reprezentacyjnej, zazwyczaj odpowiadającej gustom i zainteresowaniom elit oraz bogatszej części społeczeństwa.
W XIX wieku malarstwo europejskie było kształtowane przez akademie, które wpajały studentom powszechnie akceptowane zasady twórczości artystycznej, wypracowane jeszcze w XVII wieku przez Królewską Akademię Malarstwa i Rzeźby w Paryżu. Zgodnie z tymi zasadami sztuka nadaje realne kształty pięknu idealnemu oraz wyraża szlachetne treści, zaczerpnięte z Pisma Świętego, mitologii, literatury i historii, które powinny być przedstawione na obrazie jako opowieść, czyli historia. Na szczycie akademickiej hierarchii gatunków stało malarstwo historyczne, ponieważ malując opowieść artysta mógł się popisać erudycyjną wiedzą opartą na tekście literackim. Mniej ceniono pejzaż, portret i malarstwo rodzajowe, a na końcu lokowano martwą naturę. Zasady te budziły sprzeciw niektórych twórców, co pod koniec stulecia doprowadziło do rozwoju nowych kierunków, takich jak realizm i impresjonizm.
Powszechnie terminem „akademizm” w sztuce XIX wieku określa się dzieła malarskie i rzeźbiarskie, które charakteryzuje wzniosła treść i precyzja wykończenia szczegółów, tzw. fini. Tymczasem w drugiej połowie XIX wieku, gdy doceniono wartość artystyczną szkicu, a realizm stopniowo wypierał obrazowanie wzniosłych idei, nie wszyscy pedagodzy akademiccy przestrzegali powyższych zasad. Nieustanne zmiany, jakim w XIX wieku ulegały pojęcia akademika i reguł malarstwa akademickiego zadecydowały o tym, by ekspozycji w tej sali nadać nazwę „Wokół akademii”.

Teoretycznie LANBOZ - który tak się przechwala http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C395915%2Crentgen-obnaza-obrazy.html - powinien to zrobić. W Krakowie się mieści. Może się trzeba pofatygować... 

https://mnk.pl/lanboz

Krzanna (wpis o 22:39) ma rowniez ciekawe obserwacje. Moze niektorym umknelo, bo zaraz pojawily sie przyciagajace wzrok zdjecia Umami.

O Stanczyku wlasciwie nic nie wiemy, zaczynajac od tego jak sie rzeczywiscie nazywal? Kiedy sie urodzil? Jakie szkoly skonczyl? Nie ma chyba zadnych listow, a podejrzewac nalezy, ze byl pismienny?

Teraz to widzę, ale Madonna nie miałaby takiego nosa i tak idiotycznej czapki.

sowę też na początku widzieliśmy

Uwierzyć, sorry.

Podziwiam trud i precyzję, ale ja i tak od początku widzę na tym medalionie leżącego baranka (na księdze?). Nie wiem kiedy przypadała Wielkanoc w 1525 r. (nie mogłam tej daty znaleźć), ale 10 kwietnia 1525 r. to była sobota. Ze świętami wielkanocnymi wiązał się od późnej starożytności zwyczaj łamania starego Paschału (w Rzymie - przez papieża) i rozdawania obecnym na liturgii wiernym. Potem, kiedy wyznawców przybywało i kawałków Paschału nie dla wszystkich starczało, wprowadzono zwyczaj poświęcania i rozdawania woskowych medalionów z przedstawieniem Baranka, tzw. Agnusków. W średniowieczu zwyczaj wykonywania medalionów z Barankiem, poświeconych przez papieża w pierwszą niedzielę po Wielkanocy (tzw. Niedzielę Przewodnią) mocno się rozpowszechnił, a medaliony noszono na szyi tak jak dziś medaliki. Ponoć w Polsce zwyczaj upowszechnił się dopiero za Zygmunta III, ale czy wcześniej nie mogło być już jakichś przykładów, zwłaszcza jeśli ktoś bywał w Rzymie? Być może Baranek jest też wskazówką Matejki, komu służył wg niego Stańczyk (papieżowi?)? Bo przecież nie każdy błazen musiał być z piekła rodem. Skoro byli też na papieskim dworze...

Z Agnusków powstał później zwyczaj święcenia baranków wielkanocnych, jako symboli Baranka Bożego https://encenc.pl/agnusek/

Sam Matejko, choć Czech z pochodzenia, był katolikiem i Polakiem z wyboru, w dużym stopniu własnie ze względu na polską historię.

Wczoraj pisałam o Janie Chrzcicielu i baranku /o 22:39/, cieszę się, że i Pani to zauważyła. Myślę, że w końcu uda się rozszyfrować tę zagadkę.

Postać z zarzuconym na ramiona barankiem? była dla mnie widoczna od początku. Utwierdziła mnie w tym przekonaniu data na obrzeżu medalionu i tekst w dolnej połowie. Wszystko związane z Nihil Novi, podpisanej w kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Radomiu. Z trudem rozpoznaję też księgę i mały okrągły przedmiot na niej /być może lupę/.

A czy mogę dostać zdjęcie w oryginalnej rozdzielczości? Wysyłam swojego maila na pocztę wewnętrzną.

Wszystko widzę, ale nie baranka :)

"Z trudem rozpoznaję też księgę i mały okrągły przedmiot na niej /być może lupę/."

A może lusterko? O to mi chodziło. Pozdrawiam.

Jak tylu "kucharzy"ciasto wyrabia ,to zakalec szans nie ma. Kurczę ,jakie to ciekawe..... odruchowo lupy uruchomiłam....

Rzeczywiście zdjęcie pies+sowa znikniete i pokazuje się tylko na jakimś blogu śmiadaniowym.

A tutaj można sobie słodką sowe zakupić: sklep monastyczny, fundacja Jeruzalem Urbs beata, której prezeska pracuje na poważnym stanowisku w BNP Paribas GSC SA

Poszło z gratisami!

OK, w nocy spróbuję coś podziałać.

oczy i czapkę łepka widzę - tylko ten nos wcale nie jak barankowy...jak dziób prawie :)

Kapitalne! "Skarb narodów" może się schować ;-)