Piękne, ale już mogłoby być ciepło i bez kominka, czego Wam i sobie życzę :)

No tak, zrobilo sie bardzo zimno...

... ale dzisiaj u mnie bylo piekne slonce... za oknem pieknie rozkwitniete bazie, ktore za 2 dni jak mroz troche pofolguje potraktuje sekatorem i zrobie piekne wiazanki do sprzedania tuz przed palmowa niedziela... poza tym dzisiaj rozpoczely sie rekolekcje wielkopostne w mojej parafii... jutro pojde na grob do mojego sp. taty Jozefa, solenizanta... i tak ogolnie to nie czuje zbyt wielkiego przygnebienia...

... ale wierze Panu, ze sleczenie nad wspomnieniami kolejnego faceta o duszy rewolucjonisty moglo Pana zdolowac, stad dzieki, ze relacje z nich odlozyl Pan na dalsza przyszlosc.

Coz... te tulipanki w sniegu - dla mnie - wygladaja calkiem uroczo... choc historia odzyskania  naszej niepodleglosci zaskoczy mnie jeszcze nie raz - to ja jednak juz od dluzszego czasu robie to, co Pan zrobil tydzien temu z zeschnietymi liscmi w swoim ogrodzie, czyli zgrabil je i spalil... czyli mowie tej zaklamanej CHistorii - PRECZ  Z  MEGO  SERCA...  PRECZ  Z  MEJ  PAMIECI  !!!

A obraz sliczny.

Jest ohyzdnie, fakt. Pocieszam się jednak, jako psiara, że mróz wybije pchły i insze jobaje. Szkoda tylko jeży - obudziły sie tak dwa tygodnie temu. W parku znosimy je /może młodociane głupki?/ z powrotem w krzaki, pod liście. Jednego dnia, po takiej alokacji klienta głupawego, poszłam z moją borzojką w nocy do tego parku - był śnieg i było jasno. No i ten jeżowy głupol znowu wylazł na sam środek trawnika... 

Jeżowe głupole to jednak mają bardziej przerąbane od tulipanów. 

Piękne. Z całych sił kibicuję tej wspaniałej akcji ratowania lekkomyślnych jeżyków.  Też liczę, że komarów będzie mniej. U nas słońce i mróz. Wschodni wiatr powoduje, że "obiektywne -7 odczuwa się jak -14.  A robota na działce czeka.  PS. Czy jeże boją się psów?

Jak hormony grzeją, to i mróz nie przeszkadza. Zresztą zawsze można było załatwić sprawy wcześniej i polutować. 

Ciepła starczy. Bardzo fajny malunek. Czyje to?

Hm ... rewolucyjne podgardle. Od samego hasła wszystko podchodzi pod gardło. Bez półlitry nie razbieriosz. No może lepiej wino z jarzębino albo konfitury z berberysu. Berberysowe konfitury raz w życiu jadłem i do tej pory wspominam z rozrzewnieniem, na prawdę na wszystko są dobre. Nawet na mrozik za oknem. 

Z resztą nie wiem czymu tak ludzie nie lubio zimy. Ja nie lubię zimna. Ale mrozik i śnieg, bardzo chętnie, byleby buty nie przemakały. Zakutam się w swetry i polary i hajda na białe pola. Co prawda ostatnio to raczej przez szybę podziwiam. Względnie przez szybę samochodu. Kilka dni temu byłem w Wadowicach. Ostatni haracz za działkę. Ziemia jest moja i na dodatek uzbrojona. Podziwiałem Beskidy jadąc w tę i w tamtą przez całe 40 min (2 x 20 min, tyle mniej więcej widać je z drogi). 

Na bóle gardła i katar znalezłem piorunujący lek - szałwia, salvia, jak sama nazwa wskazuje, ratunek. Z solą i propolisem na gardło do płukania. Opary (ze zwykłego blaszanego kubeczka nie z inhalatora) na katar i kaszel. Zwalczyłem tym sposobem infekcję zatok.  

Ja wróciłam do długiego kożucha z kapturem - taka zimnica wiała! Ohyzda!!!

Jeż na widok piesa zwija się w kulkę. Ale czy boi się? Musiałabym zapytać, ale jak on jest w postaci kulki, to nie wiem, gdzie ma ucho ;)

Jakoś mogą. Miałem dwa tygodnie temu takie koncertowanie, że z muzyki współczesnej wyleczyłem się chyba na kolejnych 30 lat.

Tydzień temu kotka zaliczyła zabieg i znowu zapanował kojący "sound of silence".

 Niedobry, teraz z zemsty będę mu robić do kapcia.

Osz ty w życiu! Współczuję bardzo. Zatem mój kolejny różaniec, za tego elektryka który ci będzie to naprawiał i za mojego który będzie mi robił elktrykę. Ale to może znaczyć, że elektryk wykonawca coś spieprzył, żeby później inkasować należności za naprawy.

Św. Józef nie był elektrykiem, ale dzisiaj jako budowlaniec musiałby się znać również na elektryce. Dzisiaj jego święto. 

Na pocieszenie polecam ci donos Linowskiego Aleksandra na Kołłątaja za jego machinacje wokół insurekcji. Być może znasz: http://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=22856

I dla ciekawości jeszcze to: http://www.dbc.wroc.pl/dlibra/docmetadata?id=25017&from=publication

Ostatnie lata H Kołłątaja, Wacława Tokarza. Nie  czyttałem jej po porstu mam w zakładkach. Ponieważ nagrodzona nagrodą im. Niemcewicza, nie spodziewam się tam rewelacji, najwyżej jakichś drobnych potknięć, ale kto wie. 

O tej awarii napiszę  w niedzielę, bo to temat na dłuższą opowiastkę na temat wolności i jej braku.

Moj narobił mi do plecaka.

Żeby nawet przy rozstaniu czuć pewną więź...

Zajrzyj do wewnętrznej. W sprawie elektryka.