Proponuję opcję trzecią: zrobić z porzeczek mocny sok i rozcieńczać nim spirytus;-)))

Wprawdzie to nie zastąpi smaku i zapachu smorodinówki, ale rodzinę pogodzi: starsi soczek zmieszają z procentami, młodsi z wodą mineralną albo herbatą.

Mnie przyszły do głowy dwa mozliwe zakończenia tej pachnącej opowiastki.

Jedno, w duchu zgniłych (albo i nie zgniłych tylko dobrze ukiszonych) kompromisów: "tatuś" bierze połowę na naleweczkę, "reszta" bierze drugą połowę na kompotki.

Drugie, w duchu imperialnego niemalże powiększania zasobu: "tatuś" (załóżmy, że chwilowo nie ma kasy, żeby zostać porzeczkowym dyktatorem i dokupic na targu) sprawdza czy nie daloby sie wyprosić trochę porzeczek u sąsiadów albo u jakiejś ciotki, co też ma krzaczki. I wtedy on te wyproszone na naleweczkę, a kompotki z domowych. Wtedy wilk syty, owca cała, a "tort" wielki jak stodoła:))

Na tym przykładzie widać, że demokracja jest najgorszym rodzajem dyktatury.

Co do nalewki, to ja bym dokupił porzeczek i zrobił. Zawsze jest jakiś sposób żeby ominąć tyranię demokracji. :)

jednak....nawiazując do wypowiedzi Kuldahrusa

tyrania demokracji, może pozbawić zarówno kasy jak i woli

dlatego lepiej demokracji z miejsca ukręcić łeb :)

Muszę, bo się uduszę:)

Wiele lat prowadziłem plantację porzeczki ale nigdy nie robiłem nalewki:(

Moja żona robiła corocznie ze dwieście litrów soku.

Ale mój znajomy robił nalewkę, to był dość czasochłonny proces

Wczesną wiosną zbierał młode listki, dużo

Potem zalewał je słabym spirytusem, tak około 70%

I tak się to macerowało, aż do zbioru owoców

Potem strannie przebrane owoce, tylko dojrzałe, zalewał tym "wywarem" z liści i uzupełniał słabym spirytusem

Po dwóch latach nalewka była gotowa

Żadnego cukru, w porzeczkach jest go dość:)

Nalwka powinna być wytrawna

Ważną sprawą jest odmiana porzeczki

Z odmiany Roodknop dostaniemy najbardziej wytrawną smorodinówkę

A z odmiany Ojebyn łagodniejszą

Roodknop jest paskudny do zbierania, nierówno dojrzewa, trzeba dojrzałe owoce zbierać 2-3 razy, a resztę zostawić do czasu aż dojrzeją

A na galaretkę lub soki są jeszce inne odmiany

Jak ktoś będzie pragnął to opiszę:)

pragnę ;)

niestety nie miałam świadomości wagi gatunku, bo w domu porzeczki były tak stare, że aż bezimienne 

cenne instrukcje nalewkowe już skopiowałam, i wdzięczny uśmiech wzamian za galaretki i soki :)

a z tą słodyczą to prawda, w odpowiednim momencie zebrany właściwy owoc daje prawdziwą słodycz nieoszukaną dosypywaniem cukru dla "polepszenia smaku"

wielkie dzięki :)

to ten Triton będzie dobry i do dżemu - ten akurat ważny w kolekcji, bo niezastąpiony w cieście węgierskim...

ale jestem pod wrażeniem, Pan te wszystkie odmiany miał??

w przyszłym roku przyjdzie zatem szukać gdzieś po świecie tego Ojebyna....

omyłkowo zamiast do wierzącego poszło do betacoola :)

Upał taki, że wyjazd nad Rabę się przesunął.

Mi chodziło raczej o kwestię, czy czasami lepiej nie poczekać na to aż wyrok demokratyczny przyzna ojcu (mnie) rację.

A jakoś dziwnie jestem przekonany, że tak by wkrótce było.

Latem nie pamięta się o kieliszeczku pitym na zimową rozgrzewkę.

A że sprawa w sumie dość błaha...to tato może poczekać. No albo postąpić rozróżnienie i jednak kupić te porzeczki.

Dziś po tym wpisie wszyscy są jednak za zakupami....

Jezu, Jezu, mdleję normlnie! :)

Jak już odzyskasz te Swoje posiadłości to piszę się na zarządcę:)

Nie tylko porzeczki potrafię uprawiać, pszenicę, grykę, cebulę i inne...

Traktor też potrafię naprawić:)

Tylko hodowlą się nie zajmowałem, do tego kogoś innego najmiesz:)

Jasne! :) No ale minister JurgielT nie życzy sobie obszarników /polskich, naturalnie, bo inni mu nie robią/, takoż JK osobiście jest przeciw polskiemu ziemiaństwu :(((

Tam była lokomobila /na szpyrytus z naszej gorzelni/ i pługi parowe. Popracuj więc nad tematem ;) 

No a zreperowanie takiego konia jednego z drugim to jest większy problem, niż naprawa traktora, qrczę. Konie bowiem nie dają się tak łatwo reperować i nie mają części zamiennych. Eh...

Porzeczek dokupić z dobrego źródła. Wtedy i na nalewkę i na sok lub kompot, co tam rodzina lubi, wystarczy. Inwestycja na zimę.

Czarne porzeczki lubię tylko w postaci przetworów. U dziadka była plantacja. W sadzie rosły na przemian drzewo, krzak porzeczki. Porzeczki czarne, bo czerwone i białe były tylko w ilości wystarczającej dla rodziny.

Moje dwie ciocie były nauczycielkami, więc miały dłuższe wakacje. Po raz pierwszy pyszną galaretkę porzeczkowa robiłyśmy (małe łapki dziewczynek świetnie je odbierały) po koniec lat sześćdziesiątych.

Porzeczki mielone przez maszynkę do mięsa i cukier. 1 kg porzeczek, 1 1/4 cukru. Wtedy jeszcze cukier krzepil. Wymieszać i na surowo do słoików. Zakryć krążkiem pergaminu zamoczonym w spirytusie, zamknąć, podpalając spirytus na pokrywce. Myk i zamknąć szczelnie. Mniam.

Za pierwszym razem dostaliśmy na odjezdne  do domu trzy litrowe wecki. Starczyło do połowy listopada. Tak nam zasmakowało, że w następnym roku zrobiliśmy galaretkę z porzeczek z naszej działki. 18 litrowych weckow. Dwanaście wystarczyło, żebyśmy mieli dość galaretki z czarnej porzeczki,  było nas tylko troje do zjadania. 

Nie mamy już działki, nie mamy piwnicy... a cukier też już nie krzepi. 

Fajna jest ta galaretka na surowo, tylko lepiej ją wkładać do mniejszych słoików. Ehhh.

Świetne zdjęcie porzeczek. Aż pachną przez ekran.

O tak, po pierwsze, nie pozwolić aby demokracja się rozpleniła.

Tego nie wiem, żona robiła właśnie w takim garze z gumowym wężykiem, takie gotowanie z cukrem pozwalało cały sok z owoców wydobyć.

Z pozostałości robiła dżem, strasznie go nie lubiłem, bo to same pestki, ale znajomi bardzo go sobie chwalili:)

A jak zakonserwować wytłoczony na zimno sok?

chyba tylko pasteryzacja.

Na porzeczkach są naturalne drożdże, taki białawy nalot, bez pasteryzacji uzyskamy wino, może być dobre:)

Wieczorny epilog taki trochę jak klecony po nalewce, ale każdy wydestyluje, co będzie chciał. Chyba wszystko przez te świerszcze....

Musisz tylko sadzonki kupić, różnych odmian, a potem te frykasy robić:)

z dwa lata najwcześniej:)

Wy tu gadu gadu a ja musiałam przerobić czarne i czerwone porzeczki na galaretko-dżem na zimę. Mam parę krzaków na działce a z powodu deszczu trzeba było zbierać z doskoku.

Czarne porzeczki to najlepszy owoc na świecie. Chociaż czerwone mają bardzo wysoką zawartość potasu.

Zdaniem większości problem demokracji w rodzinie proponuję rozwiazać dosadzeniem 2-3 dodatkowych krzaczków. W pierwszych latach owocują rewelacyjnie. Lato w porzeczkach to doskonała sprawa ale zamiana doskonałej nalewki na kompot jako efekt demokracji to symbol "wszystkiego złego". Przynajmniej demokracja w wydaniu "postkolonialnym".

Dziękuję Ojcu za komentarze. Przeczytałem notke i wszytkie komentarze wczoraj Żonie i Mamie(teściowej) z szczególnym zaakcentowaniem Ojca wpisu i fragmentu Pisa Świętego - słuchały w skupieniu. Potem nie było żadnej akcji. Dzięki Panu Bogu.

To było jeszcze przed epilogiem z świerszczami :)

Czarne porzeczki obniżają, a może wyrównują? ciśnienie krwi. Moja śp babcia, po siedemdziesiątym roku życia, miała poważny kryzys zdrowotny. Z powodu nadciśnienia musiała leżeć w łóżku. Ale ona zawsze miała ludową wiedzę i instynkt, który jej podpowiadał, żeby pija kompot z czarnej porzeczki. Piła kompot, a nawet jadła chętnie owoce z kompotu,  które moim zdaniem smakują... nieszczególnie. Stosunkowo szybko zdrowie jej się poprawiło.

A o tym, że czarne porzeczki i przetwory z nich wykonane, to nie był towar deficytowy, nie muszę przypominać.

:)))! No właśnie! 

Przez jakiś czas starałam się zapamiętać, jak cudownie przekręcała wyrazy moja ówczesna gosposia, pani Felicja. Nawet chciałam napisać "Tango Nuovo" ;), bo pani Felicja, jakby tu powiedzieć... hmm... wszechogarniającą nas była .

:)

Zgadzam się z moim przedmówcą. To jest filozofia polityki staropolska, rodem ze Skargi i Goślickiego. Demokracja owszem, owszem, nie powiem, nie powiem. Ale artystokracja to grunt. I jedynowładztwo. Demokracja, jeśli nie ma być dęta, winna uszanować własność i kasę, głowę i szyję. 

Co rzekłszy, nie mam więcej nic do dodania, zwłaszcza w kwestii galaretki z pożeczek i takiejże nalewki, bo to są wewnętrzene sprawy waszej organizacji politycznej, do której mi nic.