makulektura.pl

Niedzielne cudka z Beta-ogródka

O grzybkach znajdowanych w nieoczekiwanych miejscach i rzeczach małych zamieniających się w wielkie, czyli o tym co łączy cukinię i Ludwika Krzywickiego.

 

To będzie wpis o ogrodowych niespodziankach.

Każdy rok jakoś nimi obradza. Niektóre można zapisać na plus, inne wręcz przeciwnie.

W tym roku w naszym ogrodzie takich zdarzeń było kilka. Najpierw wiosną, całkiem duża już glicynia nie chciała wypuszczać ze zdrewniałych łodyg żadnych listków. Gdy nadszedł czas, że powinna już kwitnąć, ona nadal nie dawała oznak życia. Zacząłem wokół niej krążyć z sekatorem, zastanawiając się, czy ciąć i jak nisko. No i ona wtedy się namyśliła i zaczęła wypuszczać zielone pączki. Oczywiście nie zakwitła na wiosnę, za to wypuściła sporo kwiatków dosłownie przed paroma tygodniami i to był przepiękny i zupełnie niespodziewany pokaz.

Drugą niespodziankę oglądacie na zdjęciu. To jest wydarzenie bardzo świeże. Oto po raz pierwszy wyrosły mi w ogrodzie jadalne grzyby. W donicy, w której męczę małą sosenkę, by kiedyś zaczęła wyglądać jak bonsai, wyrosły dwa maślaki.

W internecie ponoć można kupić grzybnię bardzo wielu grzybów jadalnych i ją gdzieś tam po ogrodzie poupychać, tak żeby mieć od czasu do czasu coś, co można wrzucić na patelnię. Ja nigdy w ten sposób nie eksperymentowałem i jakoś tak samo przyszło…

 

Ale i to nie była największa tegoroczna ogrodnicza niespodzianka.

Wyobraźcie sobie, że na wiosnę kupiliśmy w centrum pobliskim ogrodniczym trzy malutkie sadzonki ogórków. Po jakimś czasie zacząłem podejrzliwie się im przyglądać, bo liście miały najpierw spore, potem duże, a jeszcze później ogromne i co prawda kwiatki żółte, ale ja już wiedziałem, że z tego ogórki, to nie wyrosną na pewno.

Od późnej wiosny aż do teraz owocowały nam z tych trzech krzaczków cukinie. Ja do tej pory tego warzywa nie uprawiałem, ale rosło na zabój i wspaniale owocowało. Wpychaliśmy to to na różne sposoby. Grillowane z ziołami, mieszane z papryką i mięchem jak leczo, kremy z cukinii, sosy do spaghetti z cukinią, a wczoraj nawet lazania z cukinią. Bardzo apetyczna niespodzianka.

Z oczekiwania na małe korniszony, takie wielkie cudo…

 

A co to ma wspólnego z Ludwikiem Krzywickim, zapytacie. Ano proszę państwa, on się doczekał swojego znaczka pocztowego i bynajmniej nie jako jakiś tam naukowiec, czy socjolog. On trafił do serii znaczków, która prezentowała „Wielkich Polaków”. Było to w roku 1963.

Ja o tej serii jeszcze tu kiedyś wspomnę, bo to nie takie byle co, jak się występuje w jednym szeregu z Kopernikiem.

To trochę taki ogóreczek przy cukinii, czyż nie?

Krzywickim będziemy mieli okazję się zająć i to wcale w nie tak znowu odległych kolejnych makulekturach, w których mam nadzieję okaże się, że jest to taka sama skala niespodzianki.

Taki z niego bowiem wielki Polak, jak z ogórka wielka cukinia.

 

---

tagi: cukinia maślak krzywicki 

	betacool
	8 października 2017 15:08

14     3931    7 zaloguj sie by polubić