Moral jak moral, Panie Beacool...

... ale niestety jak sie ogrodeczka czy dzialeczki nie podnawozi to wszystko bedzie plowialo.  Nawozenie chemia to nie to samo co taki oborniczek.  U mojej mamy sa juz duze trudnosci z nabyciem obornika... a konski to juz w ogole marzenie scietej glowy... ale moja mama stosuje zwykly, swoj kurzak no i nawozenie kompostowe...

... i to tez swoje robi i duzo pomaga...

... a kicius sliczny. 

> pelargonie i jakieś inne kwiatuchy i pomidory i nawet kot.

Dobry obornik.

Rzeczywiście trudno. Jedyne co przychodzi mi do głowy:

Za każdym sukcesem stoi ciężka praca, która nie zawsze odbywa się w dogodnych warunkach. My możemy(tylko) włożyć swoją pracę i zaufać Bogu że ta nasza praca ma sens, bo nie mamy stu procentowej gwarancji, że nawet na dobrym oborniku w pocie czoła zrzucanym z przyczepki wyrosną zadowalające plony.

Chyba chodzi o to żeby się porządnie spocić (nie zważając na klimat), nie stroniąc przy tym nawet od ubabrania się nawozem, a resztę to już dobry Pan Bóg zrobi...  i pięknie nagrodzi (co i kot najwyraźniej wyczół swoim nosem) 

Wszak i z kupy łajna 

które brzydko pachnie 

cuda urość mogą 

gdy wiary nie zabraknie 

Pozdrawiam i gratuluję pomysłu na niedzielną publicystykę

:)))

Odpowiadam nie morałem, ale anegdotą prawdziwą, współbrzmiącą i współpachnącą, że tak rzeknę.

Zawsze na jesień Tato zamawiał furmankę krowieńca do ogrodu. Gdy tylko gospodarz zwalił krowieniec, natychmiast pojawiali się przedstawiciele miejscowej ludności nonszalanckiej i prosili o pracę. Tak było latami. Jest końcówka lat 80-tych, Tato zamawia, gospodarz przywozi, my spokojnie czekamy na przedstawiciela miejscowej ludności nonszalanckiej, zajmując się swoimi pracami. Czekamy... Czekamy... robi się ciemno. Zaczyna lać deszcz. Góra /bezcenna!/ krowieńca się rozpływa powoli. Przeto: nie było rady - jeden doktor /lekarz/, jeden docent i jedna artystka, przyodziani stosownie, pół nocy wozili taczkami nawóz z ulicy przed domem do ogrodu.

Nb. nawóz był zawsze składowany na pryzmie pod rzędem orzechów laskowych. Po dwóch latach składowania orzechy zaczęły tak owocować, że to się normalnie w głowie nie mieściło. Wyciągnęły z ziemi wszelkie dobro, spływające z pryzmy. Zbiory były nieprawdopodobne. A byłyby jeszcze nieprawdopodobniejsze, gdyby nasze stado nie znalazło upodobania w orzechach. Stado składało się z dwoch dogów niemieckich i trzech jamników. Skubańce pracowały pod drzewami orzechowymi jak odkurzacze.

Tak...

... krowiak to tez nawoz  na WAGE  ZLOTA !!!   Mamie mojej jeszcze udaje sie jakims nadludzkim sposobem gdzies tych krowich plackow zdobyc... bo dzis nasza wies to kilkutysieczne osiedle i krowy - za chinskiego boga, ale nie uswiadczy sie.

Moja mama takie placki zalewa woda i po kilku dniach jak one sie "przemaceruja" to ta woda podlewa szczegolnie pomidory i - moje ukochane - peonie.  Po takim potraktowaniu nasze malinowe albo bawole serca osiagaja wage dobrze ponad kilo jedna sztuka... a peonie maja grube paki, obficie kwitna i maja intensywne kolory... parenascie lat temu krowiakiem zasilalismy prawie wszystko co w ogrodku roslo... dzis tylko pomidory i peonie... no czasami tez gieorginie... jak one potem kwitna... to normalnie szok !!!

lubią, chociaż zawsze się zastanawiałam czy to dla smaku czy dla radochy łupania 

Włoskie też :) To była specjalność naszych licznych jamników. Pod stołem stała dyskretnie acz zawsze patera z włoskimi orzechami. A nasze jamniki były bardzo pracowitymi psami - co kilka dni trzeba było zagłebiać się pod stół z szufelką i zmiotką. 

Gdy szłam pod orzechy laskowe z koszykiem, by zbierać plony, dogi dosłownie wisiały mi na plecach i starały się być szybszymi od moich rąk :) Nawet brzydkie wyrazy nie powstrzymywały tych bestyj!

to o bujnych doniczkowych roślinach poniżej było do Pani :) przez nieuwagę poszło do Betacoola 

dobrze, że kawa trafiła tam gdzie powinna ;)

druga wersja miała być: w kupie (czyt.doborowym towarzystwie) to i kotu dobrze, ale bez nawiasów brzmiało jeszcze gorzej ;) no takie to uroki nawożenia, co poradzić

Dobrze czuję ten temat. Jak rodzinka chce pooddychać na tarasie, to zarządza, że w tym dniu mam podlewać cztstą wodą.

Dla mnie to nowość. Nie spodziewałem się, że to dla nich taki przysmak.