https://pl.wikipedia.org/wiki/Statek_szale%C5%84c%C3%B3w

PS.

Znikanie tekstów to nie od dziś metoda resetowania Matrixu.

Jeśli w czasie iluzjonistycznych sztuczek, będziesz zwracał uwagę na znikanie, to bądź pewien, że na pewno coś ci umknęło.

Użycie młoteczka jest jak przecięcie węzła gordyjskiego, lustra tracą znaczenie

Witam. Przekład jest do kupienia w papierze i kosztuje stówę. Ale sam autor (dzieła) to również ciekawa postać:

"Znaczenie ma jego publicystyczna działalność dotycząca polityki. W licznych wierszach zachęcał cesarza Maksymiliana I do reformy Kościoła i walki z ekspansją Francji i Turcji (Varia Carmina, Basel 1498). Jego wiersze umoralniające powstawały przeważnie z opracowania starszych dzieł, mów Katona i innych. Uznanie zawdzięczał satyrze Okręt błaznów (Das Narrenschiff), którą Johannes Geiler von Kaysersberg wykorzystał do cyklu kazań.

W satyrze zawarta jest optymistyczna i racjonalna myśl, że grzech i brak cnoty wynikają tylko z nieświadomości oraz głupoty i mogą być przezwyciężone i wytępione dzięki dobremu pouczeniu. Obraz Okrętu głupców podejmowany był podczas ostatek, gdzie złe demony zimy przepędzane były wiosną podobnie jak ludzkie błazeństwa (głupota). Wielkie oddziaływanie pisma, zawierającego przysłowia, sentencje, cytaty z dzieł antycznych pisarzy oraz z Pisma Świętego opierało się z jednej strony na tym, że napisane było językiem ludowym i przepełnione było optymizmem poprawy mieszczańskiego ducha, a z drugiej strony uzupełnione było wyśmienitymi rycinami, które sprawiały radość naiwnemu czytelnikowi.

Według starszych poglądów ryciny zaprojektował bezsprzecznie sam Brant, ale coraz częściej bierze się pod uwagę młodego Albrechta Dürera (1471–1528). Znaczenie Okrętu błaznów polegało na popularyzowaniu i rozpowszechnianiu idei humanistycznych i racjonalistycznych".

Jak na

syna karczmarza: źródło cytatów i grafiki

"Ojciec : Diebolt (1419–68), właściciel karczmy „Große Herberge zum goldenen Löwen“ w Strasburgu, w latach 1440-61 rajca miejski.
Matka : Barbara Ricker (Picker ?, zm 1506).
Ożenił się : w Bazylei w 1485 z Elisabeth Bürgi(s).
Dzieci : miał 7 dzieci".

Osiągnął w życiu całkiem sporo:

"Sebastian Brant (zlatynizowane nazwisko Titio; ur. w 1457 lub 1458 w Strasburgu; zm. 10 maja 1521 tamże) – niemiecki humanista i satyryk, prawnik, profesor prawa na uniwersytecie w Bazylei (1489–1500) i od 1502 do śmierci syndyk miejski i kanclerz wolnego miasta Strasburga. Wydawał pisma klasyków starożytnych i włoskich humanitów. Opublikowane w 1494 pismo pt. Okręt błaznów (Das Narrenschiff) ugruntowało jego uznanie jako autora humanizmu niemieckiego i do ukazania się Cierpień młodego Wertera Johanna Wolfganga von Goethego (1749–1832) było najczęściej publikowane".

Ale co najważniejsze był lojalny, co zostało nagrodzone:

"Jesienią 1475 Sebastian Brant immatrykulował na uniwersytet w Bazylei, gdzie w 1477 został baccalaureusem artium, prawdopodobnie w 1480 baccalaureusem iuris, w 1483 (1484?) licencjatem i docentem, w 1489 doktorem obu praw, w 1492 dziekanem fakultetu prawniczego i w 1496 profesorem. Kiedy Bazylea wstąpiła w 1499 do Konfederacji Szwajcarskiej (Schweizer Eidgenossenschaft) i odłączyła się od Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego (łac. Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae), zrezygnował ze sprawowanego stanowiska i 17 sierpnia 1500 został konsultantem prawnym swojego rodzinnego miasta Strasburga, gdzie w 1503 mianowano go pisarzem miejskim (wicekanclerzem). W uznaniu jego lojalności cesarz Maksymilian I (1459–1519) nadał mu w 1502 tytuł radcy cesarskiego, Comes Palatinus z roczną pensją i został członkiem cesarskiego sądu w Spirze. Oprócz działalności prawniczej wprowadził nowe regulacje w archiwum miejskim, założył przytułki dla ubogich i brał udział w poselstwach Strasburga do cesarza i na dwory książęce".

Tak więc jego biografia (jak i jego aktywność zawodową) jest równie fascynująca co znikające z sieci posłowia:

"Działalność literacka Branta nacechowana była duchem uniwersytetu w Bazylei, gdzie Johannes Heynlin (ok. 1430–1496) bronił syntezę humanizmu i scholastyki. W ten sposób powstał humanizm o charakterze umoralniającym, zwalczający słabości Kościoła, ale dążący do jego zachowania oraz starego porządku. Przedstawicielami tego kręgu byli Johannes Geiler von Kaysersberg (1445–1510), Jakob Wimpfeling (1450–1528) i Sebastian Brant.

Sebastian Brant wcześnie brał udział w pracach jako korektor w bazylejskiej oficynie wydawniczej, jako wydawca zbiorów źródeł prawniczych oraz jako autor wierszy dedykowanych Johannesowi Reuchlinowi (1455–1522) i innym humanistom. W publikacjach prawniczych nie wprowadza nic nowego, lecz popularyzuje prawo rzymskie. Na niwie kościelnej tłumaczył na język niemiecki łacińskie sentencje i napisał wiersze o Marii, Sebastianie i innych świętych (Carmina in laudem beatae Mariae, ok. 1494). W procesie dominikanina Johanna Jetzera (1483–1515) i jego trzech kolegów występował kilkakrotnie w pismach polemicznych przeciw makulistom tzn. przeciwnikom niepokalanego poczęcia".

Łatwiej jednak chyba wymienić czego nie robił niż to czego dokonał. Całość tu:

http://www.biografie-niemieckie.pl/b/5556-brant-sebastian.html

zbierasz, więc idźcie błazny do błazna ;)

Walerij Jakobi: Błaźni na dworze cesarzowej Anny Joannowej

i już ostatni dunkenowski błazen, z marionetką w koronie...

Obraz to kopia rytownictwa z końca XVI wieku autorstwa Hendricka Goltziusa, namalowany przez Wernera van der Valcekrta ucznia Goltziusa.

Tutaj rycina Goltziusa, holenderskiego rysownika,  wydawcy i malarza.

Goltzius urodził się w pobliżu Venlo we wsi w Księstwie Kleve, Julich i Bergu.

Jego rodzina przeprowadziła się do Duisburga, gdy miał 3 lata. Po kilku latach nauki malarstwa na szkle u ojca uczył się grawerowania u Holendra Dircka Volckertszoon Coornherta, który następnie mieszkał w Cleves. W 1577 r. Przeprowadził się z Coornhertem do Haarlemu. Tam swoje prace przedstawił Konradowi Corneliszowi.

W wieku 21 lat Goltzius ożenił się z bogatą, starszą wdową. Ich nieprzyjemne relacje zmusiły go w 1590 roku do podróży przez Niemcy do Włoch,

Przedstawianie błaznów i głupców było popularne w Niderlandach a przełomie XVI i XVII wieku, ponieważ służyły one jako antidotum na władzę kościoła: prawda o autorytecie mogła być bezpiecznie ujawniona jedynie przez absurdalne kpiny…. Prawie się popłakałam ze wzrusznienia…

zapomniałam w nocy wspomnieć o napisie na banderze i boku łajby:

doctor griff

co odczytuję, jako najwybitniejszy, od kreciej roboty, w chwytaniu w pułapkę sofizmatów i manipulacji...

Jeszcze do wyłapania na serwerach Googla:

posłowie do polskiego tłumaczenia „Okrętu błaznów”

Dzięki. Pastujmy teksty tak szybko odpływają. W przeciwieństwie do łodzi podwodnej błaznów (na przykład żółtej). Nie bardzo miałem zaufanie do Lama, ale coraz bardziej mi się podoba z powodu tego fragmentu, zwłaszcza wytłuszczonych wersetów bynajmniej nie szatańskich, wręcz przeciwnie:

Wtedy też Hieronim Bosch
Zaraz pędzel w rękę wziął:
Łódź, na której błazny radzą,
Statkiem głupców nazywano,
Bo to krypa niezbyt wielka.
Nie próżnował także Erazm,
Taką dziwną miał ochotę,
By pochwalić w głos głupotę
Przez to, że jej dał mównicę:
Kto przemawia, tego widzę.
Ten z Morusem się sprzymierzył,
Który w moc umysłu wierzył
(Brant ku własnej zaś wygodzie
Znów w rodzinnym mieszkał grodzie,
Kiedy Bazylea miła
Od Rzeszy się odłączyła).
Głośna ta parada błaznów
Trwała aż do ich odjazdu,
Lecz kto łyżką wodę miele,
Słabo się posuwa w dziele:
Niezbyt wprawnie żeglowali
I mylili morskie szlaki,
Aż zwrócili się ku Polsce.
Powitamy ich tu godnie.

Nowe błaznów to wydanie
Niech na własnych nogach stanie:
W takim dziś żyjemy świecie,
Że znajdziemy w internecie
To, w czym księgi nas zawiodą
(Za opłatą niezbyt drogą).
Kiedy coś się trudne zdaje,
Próżny żal i narzekanie,
Bo z pomocą Theophilos
Rozwikła się rzecz zawiłą.

Co nasuwa mi myśl, że zniknięcie tekstu ze strony jakoby akademickiej zwiastuje kolejną fazę rewolucji goździków. Zdaje się że o niej mówi Anioł Stróż naszej Ojczyzny, gdy ostrzega że po pierwszym zwycięstwie nastąpi próba znacznie sroższa. To że w tle jest zniknięcie samodzielności Akademii im. Gieysztora potwierdza moje przeczucie. Zamiast wyłoni się, jak ten gwoździk błazeński albo błazeński tryzub wymierzony w Zbawiciela, Academy of gay store. A jeśli store znaczy magazyn, to za Odrą i za kanałem Lamanche są przepełnione "magazyny" specjalistów od gay+. Stąd reforma uniwerku, absolutne prerogatywy rektorów i na razie znikanie lokalnych akademii a w przyszłości możliwe znikanie etatów dla rodzimych magazynierów słów i słówek na rzecz etatów dla dewizowych specjalistów "światowej sławy". 

Nie wykluczone że p. Lama, którego serdecznie pozdrawiam, spotkamy przy jakimś żywopłocie zamkowym na szlakach naszych nawigacji. 

Po co ja to piszę? Po to, by uzmysłowić kilku osobom, że stoją nie naprzeciwko gromady głąbów, z której się wyodrębnili w wyniku procesu selekcji pozytywnej. Jest dokładnie na odwrót. Negatywna selekcja, którą prowadzą wszystkie hierarchiczne organizacje spowodowała ich wyniesienie, oni zaś, znając swoje deficyty i drżąc ze strachu w środku, próbują przekonać siebie nawzajem i jeden drugiego, że my, ludzie stojący naprzeciwko i patrzący im uważnie w oczy jesteśmy stadem bezmyślnych baranów. To nie jest prawda. 

dzisiejszy Coryllus

Do Babina jeszcze zwitamy. Co błazeńska opowieść - to ponura zagadka...

Dawno mnie tutaj nie było z powodu innych atrakcji, więc mam kilkudniowy poślizg, który proszę mi wybaczyć. Przeczytałem notkę, komentarze przeleciałem, ale tak mi się tylko skojarzyło:

1) navigare necesse est - to o okręcie błaznów w świetle wcześniejszych notek; warto się przyjrzeć co oni tam robią - jest wesoło od tego przyglądania; nie będę interpretował wszystkich postaci, ale w pierwszej chwili myślałem, że ten na rufie się modli, ale on najwyraźniej "wali do ryja";

2) "

„Nüt on ursach”, Olpe rzekł:

Przekład ten ma powód też.

Teraz pora na nasze maleńkie przypisy. Olpe to wydawca pierwszych egzemplarzy „Okrętu błaznów” (ten, który ozdobił je Fuggerową lilijką i lewkiem)

Niemiecka fraza oznacza: „Nic bez powodu”."

Ja tylko nieśmiało przypomnę "nihil est sine ratione", które tu wszyscy znamy.